De focus van de tentoonstelling ligt op het spontane en performatieve karakter van Harings oeuvre. Zo worden de dertien wandstukken van de muurschildering Grace House Mural voor het eerst in Europa getoond. De tentoonstelling laat ook de intieme samenwerking en vriendschap zien tussen Haring, fotograaf Tseng Kwong Chi en choreograaf Muna Tseng in New York in de jaren tachtig.
Wandstukken van de Grace House Mural. Keith Haring artwork copyright © Keith Haring Foundation
De Grace House Mural
Haring maakte - verdeeld over drie verdiepingen - de Grace House Mural in 1983/84 in een New Yorks katholiek jeugdcentrum. De dynamische figuren op de muurschildering hebben een vloeiend en eenvoudig karakter en werden met precisie – zonder eerst te schetsen – in anderhalf uur tijd geschilderd. Haring wilde kunst voor iedereen toegankelijk maken en had daarom een voorkeur voor het schilderen in openbare ruimtes. Hij kwam tijdens zijn studie aan de School of Visual Arts in aanraking met graffiti en street art en maakte zelf uiteindelijk meer dan vijftig muurschilderingen. Vlak voordat het jeugdcentrum in 2016 verbouwd zou worden, werd de schildering gered. Helaas is ruim de helft van Harings andere muurschilderingen verloren gegaan.
Subway drawings
In de jaren 80 tekende Haring zijn beroemde subway drawings in de New Yorkse metrostations, waarbij de metroreizigers als een toevallig publiek het proces aanschouwden. Haring was zich bewust van het spektakel dat hij daarmee creëerde en vroeg vriend en fotograaf Tseng Kwong Chi om hem vast te leggen tijdens het tekenen. De tekeningen geven een krachtige indruk van de veelal maatschappelijke en actuele thema’s in Harings werk, zoals nucleaire energie, de televisiecultuur en andere populaire iconografie. De tentoonstelling toont zeven subway drawings, aangevuld met Tsengs foto’s van een tekenende Haring in de metro.