Vijf vragen over het Kunstdepot - Kor Bonnema

Wat inspireerde SCHUNCK tot dit project? 

Er waren een aantal aanleidingen, maar de belangrijkste is dat er van de mooie kunstcollectie die we hebben heel veel stukken jarenlang in donkere kelders verstopt zijn geweest. We willen deze kunstcollectie graag gratis zichtbaar maken voor publiek. Dat is ook een wens van de gemeenteraad, daar geven we nu gehoor aan. Daarnaast hadden we een depotprobleem: we hebben te veel werken voor de opslagruimte die we hebben. Veel werken waren al ondergebracht in containers, maar dat is natuurlijk niet de plek ervoor. Dat is nu opgelost door enerzijds het kunstdepot te benutten in de vorm van een statisch archief, en een nieuw extern depot in Heerlen in gebruik te nemen. Een derde aanleiding voor dit project was de patio: een open bak waar veel troep in belandde, en die bovendien gevaarlijk was. Vanaf de balustrade op straatniveau was er een zeven meter diep gat. Je wil niet nadenken over wat er gebeurt als daar iemand invalt. Dat was ons een doorn in het oog. Door het nu te betrekken bij het museum, heb je een prachtige open, transparante ruimte. Dit Atrium biedt uitkomst als extra tentoonstellingsruimte, het is geschikt voor allerlei events en de problematische patio is ook meteen opgelost. 

Kun je iets vertellen over de aanloop ernaartoe? 
Dat heeft echt lang geduurd, we zijn er zeker al een jaar of vijf mee bezig. Het is een heel ingewikkeld project. Vooral omdat de hele aanvoer en afvoer van lucht van het gehele complex was gesitueerd in de patio. Het verleggen van de luchtzuiveringskanalen in het gebouw bracht het nodige werk met zich mee. Daarnaast werk je met een monumentaal gebouw, en een architect die de kwaliteit van het gebouw in stand wil houden. Dat ontwerp duurde dus vrij lang. Uiteindelijk was er nog het probleem van de financiering, waarvoor hebben we in vele hoeken en gaten hebben gekeken. Dat is uiteindelijk gelukt, met een bijdrage van de Vriendenloterij, Stichting Dioraphte en Stichting Rosas Donamus. Uiteindelijk is de gemeente akkoord gegaan met het verstrekken van een lening. In dertig jaar betalen we dat terug. 

Hoe krijgen de presentaties vorm? 
Er worden verschillende mensen uitgenodigd om een presentatie samen te stellen. Zij mogen dan bijzondere keuzes uit de collectie maken, dat wordt dan op de eerste panelen geplaatst. Zodat elke keer als mensen hier binnen komen, zij iets nieuws te zien krijgen. Ik zou zelf graag willen zien dat Emile Roemer een keus maakt, of Gunay Uslu, de staatssecretaris van Cultuur en Media. Dat lijkt me mooi. 

Zijn er bepaalde werken waarop je je verheugt om weer ‘terug’ te zien? Of ga je soms zelf ook een keer een presentatie samenstellen? 
Oh dat zou zomaar kunnen, dat ik zelf een keer een selectie maak. We hebben geweldig mooie werken, van Marlene Dumas bijvoorbeeld. Dat is heel exclusief. Maar de hele Aad de Haas collectie is ook heel bijzonder, ik kan me voorstellen dat we alleen met deze collectie ook al het hele Kunstdepot kunnen vullen. Of het nu onze hedendaagse kunst, moderne kunst of de collectie Aad de Haas is, het is stuk voor stuk de moeite waard. 

Waar kijk je het meest naar uit? 
Om te zien dat het idee dat we hadden, daadwerkelijk is omgezet in realiteit. En dat het aanslaat in onze gemeente. Ik hoop dat de aantrekkingskracht van het museum wordt vergroot, en we meer zichtbaar worden in de stad. Als je langsloopt kijk je zo naar binnen, dat kun je niet missen. Ook ‘s nachts wordt het mooi verlicht, mede door de bijzondere boom in het Atrium: je kunt er niet omheen. Daarnaast wordt het Atrium een mooie ruimte die voor vele doeleinden kan worden ingezet, zoals voor bijeenkomsten en feestjes, maar ook vergaderingen en presentaties. Dus ook voor bedrijven. Het wordt heel bijzonder. Aan de ene kant kijk je het museum in, en aan de andere kant zie je het Kunstdepot. De vergaderruimte bevindt zich straks in het verlengde van het Atrium. Vanuit die ruimte voel je je de koning te rijk. Wie wil daar nou niet een dag zitten? 

Meer informatie over het Kunstdepot vind je hier.