Kennismaken met: Liza Wolters

Liza Wolters fotografeert, schrijft, werkt met textiel, maakt video’s en installaties. Onder andere. Wat haar associatieve werk kenmerkt is haar gevoel voor structuren, verbinding en ordening. Ze geeft hierin betekenis aan ogenschijnlijk vluchtig voorbijgaande onderwerpen.

In Landgraaf liggen Liza’s roots, daar werd ze geboren en ze groeide er op. Op haar 16e en verhuisde ze naar Breda, om daar op jonge leeftijd te beginnen aan de opleiding Beeldende Kunst op kunstacademie AKV|St. Joost. Inmiddels woont ze in Rotterdam, maar ze heeft nog altijd, of beter gezegd: eindelijk, een warme band met Limburg. “Ik voelde me toen ik jong was niet echt thuis in Limburg, ik was een vreemde eend in de bijt. Maar het is wel waar ik vandaan kom, niet alleen als persoon, maar ook qua werk. Toen ik negen was begon ik te fotograferen met een geleende analoge camera, die ik voortdurend bij me droeg. Ik fotografeerde voornamelijk mensen; dit was een van de eerste manieren waarop ik de verbinding zocht op een plek waarin ik dat miste. Dat zoeken is nog steeds een thema binnen mijn werk”.

Op de vraag waarom ze denkt dat Parkstad een broedplaats van talent is, antwoordt ze peinzend. “Er zijn veel interessante kunstenaars in en afkomstig uit deze regio, dat valt op. Misschien omdat er een bepaalde concentratie is, waarin je in een andere cocon bent en werkt dan in een grotere stedelijke omgeving met meer ruis. Er is een ander soort tempo. Ik ben ervan overtuigd dat je omgeving ontzettend veel invloed heeft op je werk als kunstenaar – dat zie je hier ook terug.” Ze merkt ook op dat er vaak met een bepaalde blik wordt gekeken naar Limburg, als niet-echt-Nederland. “Limburg heeft wat dat betreft denk ik nog steeds wel een underdogpositie, op meerdere gebieden. Wat betreft de kunstsector heb ik ook het gevoel dat er een andere tendens is in zichtbaarheid en presenteren van werk in verhouding tot bijvoorbeeld de randstad.”

Liza exposeerde al eerder bij SCHUNCK, eind 2017 had ze er haar eerste solotentoonstelling. Nu, vijf jaar later, maakt ze onderdeel uit van de Parkstad Limburg Prijs tentoonstelling. Wat kunnen we daarvan verwachten? “Het wordt een installatie in het trappenhuis. Ik werk altijd site specific; ik ga het gegeven dat een trappenhuis in feite een ‘noodzakelijk’ gebied is tussen A en B dan ook zeker meenemen in het werk als geheel. Ook de route, zowel via de lift als trap, ga ik hier in verwerken”, verklapt ze. “Het wordt een soort tijdcapsule, waarin het van boven naar beneden gaan - en andersom - zowel als begin en eind gezien kunnen worden.”

De tentoonstelling van de Parkstad Limburg Prijs genomineerden bezoek je vanaf 30 oktober. 

Bekijk Liza aan het werk tijdens de Tentoonstelling over de Parkstad Limburg Prijs 2022